Jeśli rozważasz w swoim budynku wykonanie ogrzewania w oparciu o pompę dostarczającą ciepło masz w opcji dwa modele: pompę gruntową i pompę opartą na powietrzu. Znajduje się i w naszym kraju co raz większa liczba entuzjastów takiego rodzaju rozstrzygnięcia. W zakupie i montażu są one zauważalnie mniej kosztowne. Fundamentalną dogodnością jest fakt, że nie wymagają zrealizowania odwiertu ani ułożenia kolektora umieszczonego w gruncie. Wadą jest przymus zamontowania grzałki elektrycznej w chwili kiedy ciepłota powietrza jest niska. Tak na prawdę powietrzne pompy ciepła, w naszym klimacie, powinny funkcjonować równorzędnie z drugim niezależnym źródłem ogrzewania. Siła pompy w takim układzie winna osiągać minimalnie 50 % mocy zapotrzebowania całego budynku. Alternatywne źródło winno być uruchamiane samoczynnie tak by było przez pompę wstrzymywane albo zwalniane. Zatem by działało w systemie współdziałającym i zamiennym. To znakomite wyjście w wypadku powiązania pompy i pieca olejowego. Kocioł działający na gaz procował by w takim partnerstwie równie dobrze, z zastrzeżeniem że w czasie działania jedynie pompy płacilibyśmy koszty dostawy gazu. Pompy powietrzna produkowane są w wariantach split (składające się z dwóch modułów) lub jednoelementowy. Split składa się z jednostki zewnętrznej z parownikiem i wentylatorem, który pobiera powietrze oraz z jednostki montowanej wewnątrz ze mechanizmem sprężającym i skraplaczem. Monoblok jest urządzeniem kompletnym umiejscawianym na zewnętrznej stronie budynku. Do mieszkania napływa bezpośrednio z urządzenia już gorąca woda. Splity to zazwyczaj urządzenia o mocy kilku kilo watów, a maszyny jednoelementowe uzyskują wydajność do 60 kW. Wobec powyższego w budynkach małych najczęściej stosowane są Splity. Tak po prawdzie działające na powietrze pompy ciepła są maksymalnie ekonomiczne i w co za tym idzie konkurencyjne dla pomp opartych na odwiercie w gruncie przy ciepłocie powietrza utrzymującej się powyżej dziesięć stopni.